اگه در اندازه غذایی که در هر وعده صرف می‌کنین و فعالیت‌های جسمی و ورزشی شما تغییری ایجاد نشده باشه اما پس از یه مدت فهمیده باشین که دچار زیاد شدن وزن گشته‌اید، چه احساسی به شما دست میده؟ مطمئنا به دنبال کشف دلیل اون هستین.
بخاطر این، خوبه بدونین که اصلی‌ترین دلیل اینجور روندی، کاهش سوخت‌وساز بدنه. به باور یه کارشناس تغذیه به نام « کارولین سدرکوئیست» متابولیسم بدن هر فرد با دیگری فرق داره.
اما به‌صورت عمومی، این روند با افزایش سن افراد، کنه و ضعیف شده و مشکلاتی رو واسه آدم بوجود می‌آورد.
تغییر سرعت سوخت‌وساز بدن ممکنه در هر دهه‌ای از زندگی افراد شروع شه؛ در بعضی از دهه ۲۰ یا ۳۰ زندگی شروع میشه و تو یه سریای دیگه تا دهه ۴۰ یا ۵۰ به تعویق می‌افتد. اما فارغ از این مسائل، بد نیس به‌صورت کلی با روند متابولیسم بدن در هر دوره‌ی ده‌ساله در زندگی آشنا شید.
دهه ۲۰ سالگی
به‌طورکلی باید گفت این دقیقا وقتیه که تقریبا همه آدم‌ها بالاترین سطح متابولیسم رو در بدن خود تجربه کرده‌ان و بدنشون حتی در زمان نشستن هم تموم کالری دریافتی رو می‌سوزوند.
«سدر کوئیست» در این رابطه می‌گوید، بعضی از این رفتارای بدن اصل ژنتیکی دارن اما کلی این عکس العمل‌ها، به اندازه فعال بودن فرد مربوط می‌گردند. هم اینکه باید یادآوری کرد که بدن آدم تا سن ۲۵ سالگی به فعالیت استخون‌سازی خود ادامه می‌دهد. این روند با بیشترین اندازه سوخت‌وساز در بدن همراه س.
در اواخر دهه بیست‌سالگی شاید شما احساس کنین که دیگه مانند گذشته قادر به خوردن غذا نیستین، اما در بیشتر موارد بدن شما با یه رژیم غذایی سالم و ورزش منظم به روال قبلی خود برمی گرده.
دهه ۳۰ سالگی
کارشناسان تغذیه می گن در دهه ۳۰ سالگی همه افراد باید به ورزش کردن بپردازند. در این دهه از زندگی، متابولیسم با توده عضلات بدن رابطه مستقیمی داره.
پس هر چی حجم توده عضلانی بیشتر باشه، اندازه انرژی مصرفی هم بیشتر می شه.
این حتی در وقتی که فعالیت بدنی انجام نمی‌گیرد هم روی میده.
هم اینکه، لازمه اشاره‌کنیم که در این دهه از زندگی، عضله‌های بدن دوران تحلیل رفتن رو شروع می‌کنن. براساس تحقیقات انجام‌شده، هر سال به اندازه ۱ درصد از حجم عضلات بدن کاسته میشه. اگه عضله‌های خود رو به کار نگیرید، بدن ذخیره‌سازی چربی در بافت‌های عضلانی رو شروع می‌کنه. واسه پیشگیری از این ، دست‌کم باید ۲ یا ۳ روز در هفته ورزش‌های استقامتی انجام بدین.
در این دهه از زندگی، متابولیسم بدن زنان به بالاترین درجه خود می‌رسد. پس اون‌ها به ورزش بیشتری نیاز دارن اما در بدن مردان، به دلیل ترشح هورمون تستوسترون که به کاهش چربی در سطح بدن و حفظ بافت‌های عضلانی کمک می‌کنه، متابولیسم بدن بهتر کار می‌کنه.
دهه ۴۰ سالگی
واسه خیلی از افراد، این دهه از زندگی با رژیم‌های غذایی زیاد و جور واجور همراه س. تحقیقی جدید نشون می‌دهد ۹۵ درصد رژیم‌هایی که زنان می‌گیرند در دهه ۴۰ زندگی‌شون اتفاق می‌افتد و طی ۵ سال اندازه وزن کاهش‌یافته‌شون برمیگرده.
دهه ۵۰ سالگی
با شروع این دهه از زندگی، خیلی از زنان دچار یائسگی می‌شن که به دنبال بروز این تغییر، اندازه استروژن و پروژسترون به‌طور زیادی کاهش می‌یابد و درآخر باعث تحلیل رفتن عضلات و استخون‌ها و هم اینکه، به دلیل تغییر در هورمون‌ها منتهی به زیاد شدن وزن میشه.
در این دهه از زندگی مردان هم به دلیل تغییر کم کم در ساختار هورمون‌هاشون با روند کندتری نسبت به زنان دچار زیاد شدن وزن می‌شن.
با در نظر گرفتن این موضوع که در دوران میان‌سالی بدن دیگه قادر نیس گلوکز د- اصلی‌ترین منبع تامین انرژی واسه سلول‌ها – رو به اون‌ها منتقل کنه، پس مجبوره اندازه گلوکزی که به سلول‌ها فرستاده نشده رو به چربی تبدیل کرده و در بدن ذخیره کنه.
طبق مسائل یادشده، شاید بد نباشه که همیشه اندازه قند و هیدروکربن دریافتی خود رو کنترل کرده و تا حد امکان ورزش کنین. و در آخر اینکه پروتئین به مقدار زیاد به بدن خود برسونین.
اینجوری بدون در نظر گرفتن سن و با رعایت این سه اصل می‌تونید متابولیسم مناسبی داشته باشین.
